H ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, του π.Δαμιανού

Πνευματικές σημειώσεις μου

1. Ἡ πάλη μέ τόν ἑαυτό μας εἶναι μιά πορεία αὐτογνωσίας καί ὡριμότητας γιά νά γνωρίσουμε τόν ἄγνωστο κόσμο τῆς ψυχῆς μας μέ τήν ἐν Χριστῶ αὐτοκριτική, μέ τήν κρίση αὐτοσυνειδησίας μας, μέ τήν σύγκρουση μέσα μας τῆς κοσμικῆς μέ τήν πνευματική ζωή γιά νά ὁδηγηθοῦμε μέ τόν πνευματικό ἀγώνα μας στήν ἄσκηση τῶν ἀρετῶν,στήν ἐν Χριστῶ τελείωση, στήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς μας.

2. Εἶναι θαυμαστό νά εἴμαστε άτάραχοι σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας. Νά μήν δίνουμε σημασία στήν κακή συμπεριφορά τοῦ ἄλλου άλλά νά θεωρούμε ὅτι κακό συμβαίνει γύρω μας ἔρχεται ἀπό τόν διάβολο. Όλους να τούς κυττᾶμε μέ άγάπη χωρίς νά ἔχουμε κακούς λογισμούς γιά τούς ἀλλους, άλλά ἡ καρδιά μας νά εἶναι μαλακή γιά νά μπορεῖ νά κυλίεται εὔκολα πρός τόν καλό χωρίς νά σκληραίνει ἀπό τήν κακία καί νά ἀγαπᾶ ομοιόμορφα όλους τους ἀνθρώπους, καλούς καί κακούς.

3. Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι στραμμένος στόν ἑαυτό μας καί στόν Θεό δέν ὑπολογίζουμε τούς κακούς λόγους τῶν ἄλλων ἀλλά καλλιεργοῦμε τήν ψυχή μας στήν ταπείνωση μέ τήν αὐτομεμψία γιά νά διατηροῦμε τόν ἑαυτό μας σέ μιά ἐσωτερική εἰρήνη.

4. Νά ἐξετάζουμε κάθε στιγμή τί εἶναι ἐκεῖνο πού διαταράσσει τήν ἡσυχία τῆς ψυχῆς μας καί μᾶς φέρνει σέ ταραχή ψυχική. Ὁσο γινόμαστε πιό προσεκτικοί μέσα μας, μαθαίνουμε νά ἀγωνιζόμαστε καλύτερα χωρίς νά πολεμοῦμε ἄσκοπα τόν ἑαυτό μας.

5. Πολλές φορές ζητᾶμε τό δίκαιο τῶν πράξεων μας γιά νά ἀνυψώσουμε τό ἐγώ μας πού μᾶς παγιδεύει στό πάθος τῆς κενοδοξίας καί τῆς φιλαυτίας. Χρειάζεται ταπείνωση γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τήν παγίδα τῆς ἐσωτερικῆς αὐτοπροβολῆς. Ὁ ἀγώνας στρέφεται στήν αὐτομεμψία γιά νά πολεμήσουμε τήν ἐσωτερική ὑπεροψία πού ἔρχεται μέ τήν ἐκδήλωση τῶν καλῶν ἔργων μας ὥστε νά εἶμαστε διακριτικοί σέ κάθε λογισμό πού στρέφεται στήν φιλαυτία μας.

6. Μαθαίνουμε τόν ἐαυτό μας ἀπό τά λάθη μας καί τίς ἀδικίες πού μᾶς γίνονται σέ μᾶς καί ἀγωνιζόμαστε νά νικήσουμε τά πάθη μας πού μᾶς βασανίζουν σέ στιγμές κακίας καί προσβολές τῶν ἄλλων. Πόσο ἀγώνας χρειάζεται νά εἴμαστε πάντοτε πράοι καί ἀνεξίκακοι μέ τούς ἄλλους γιά νά ποῦμε ὅτι ζοῦμε ἐν Χριστῶ και ἀγωνιζόμαστε νά κερδίζουμε τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ! Πόσο ἀγώνας χρειάζεται νά μήν εἴμαστε ἀπότομοι μέ τούς ἄλλους! Ἡ ψυχή νά ἀγαπᾶ τά πάντα καί νά μήν θυμώνει μέ τίποτα στόν κόσμο γιά νά μήν πολεμοῦμεθα ἐσωτερικά μέ λογισμούς ἀρνητικούς γιά τόν ἐαυτό μας καί τούς ἄλλους.

7. Ἡ γαλήνη τῆς ψυχῆς μας ἔρχεται μέ καλούς λογισμούς πού καλιεργοῦμε γιά νά ζήσουμε τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, τή θεία χάρη. Μόνο ἡ ἀγάπη ὁταν βασιλεύσει μέσα μας δέν σκεπτόμαστε ἀρνητικά γιά τόν ἄλλον ἀλλά ρίχνουμε τά σφάλματα στόν ἐαυτό μας, ἔστω κι ἄν ἔχουμε δίκαιο.Ἡ ἀληθινή ἀγάπη εἶναι θυσία τοῦ ἑαυτοῦ μας γιά νά αὐξηθοῦμε πνευματικά καί νά ζήσουμε μόνο μέ ἀγάπη χωρίς ἴχνος κακίας καί ἀδιαφορίας γιά τόν ἄλλον.

8. Εὔκολα μπορεῖ νά ἔρθει ἡ θλίψη στόν εὐαίσθητο ἄνθρωπο πού περιβάλλεται ψυχικά ἀπό πόνο ἀπό τήν προσβολή τῶν ἄλλων. Ἡ ευαισθησία δέν εἶναι ἀδυναμία ψυχῆς ἀλλά δύναμη καρδιᾶς πού ἀγαπᾶ χωρίς νά πληγώνει τοῦς ἄλλους καί δίνεται μέ ἀγάπη σέ κάθε καλό ἔργο. Ὁταν στρέψουμε τήν ευαισθησία τοῦ ἑαυτοῦ μας στήν ὀμορφιά τοῦ καλοῦ πού μᾶς περιβάλλει χωρίς νά πολεμοῦμε ὅτι μᾶς ἐνοχλεῖ, γινόμαστε πιό σταθεροί στίς ἀποφάσεις μας καί πιό εἰλικρινεῖς μέ ὅτι κάνουμε στή ζωή μας. Ὁ εὐαίσθητος πολεμᾶ πολλή τόν ἑαυτό του μέχρι πού χάνει τόν ἔλεγχο τῶν πράξεων του καί στρέφεται στά ἀρνητικά τῆς ζωῆς του χωρίς νά ὑπολογίζει τήν θετική πλευρά τῆς εὐαισθησίας του. Μόνο οἱ εὐαίσθητοι μποροῦν νά ἀγαπήσουν καρδιακά καί νά δοθοῦν σέ ἔργα ἀγάπης πρός τόν πλησίον τους. Καταγίνονται σέ πράξεις ἀγάπης οἱ πιό καλωσυνάτοι ἄνθρωποι πού γεύονται τήν ὀμορφιά τῆς ἀγάπης στήν προσφορά τους χωρίς νἀ ἐξετάζουν τί δίνουν ἀλλά εὔκολα ἀπαλύνουν τόν πόνο τοῦ ἄλλου μέ τήν γλυκεῖα συντροφιά τους καί τήν μακαρία γαλήνη τῆς ψυχῆς τους.

9. Οἱ πληγές τῆς ψυχῆς μας δέν κλείνουν εὔκολα ἀπό τίς πολλές κακουχίες πού δημιουργοῦνται ἀπό κακότροπους καί ἐγωϊστικούς χαρακτῆρες ἀνθρώπων. Μόνο ἡ ἀγάπη πού αὐξάνεται μέσα μας καί διαχέεται γύρω μας ἐπουλώνονται αὐτές καί γινόμαστε πιό ἀνθεκτικοί στίς ἐπιθέσεις τῶν κακῶν καί βλοσυρῶν ἀτόμων. Ὁ πληγωμένος ἄνθρωπος γυρεύει ἀγάπη καί κατανόηση, στοργή καί εὐαισθησία γιά νά ἀπαλύνει τόν πόνο τῆς ψυχῆς του ἀπό τά πολλά κτυπήματα τῆς ζωῆς του. Ὁ πληγωμένος ψυχικά εἶναι πολύ εὐαίσθητος πού ἀναζητᾶ το δροσερό νεράκι γιά νά ξεδιψάσει. Ὅταν στρέψει τόν νοῦ καί τήν καρδιά του στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἀπλοποιήσει τήν ζωή του γίνεται πιό συνειδητός καί ἱσσοροπημένος ἐσωτερικά, διότι ἐπουλώνει εὔκολα τίς πληγές του μέ τή θεία χάρη πού τόν ἐπισκέπτεται καί θεραπεύεται ἀποτελεσματικά χωρίς κόπο καί πόνο ψυχῆς.

10. ¨Η ταπείνωση ἀσκεῖ τό νοῦ τόν καλό λογισμό καί βοηθεῖ τήν ψυχή μας νά εἶναι ἡρεμη καί γαλήνια. Ἡ ταπείνωση διορθώνει τόν κακό χαρακτῆρα μας καί ἐξευγενίζει τόν λόγο μας γιά νά φερόμαστε στόν πλησίον μας μέ ἀγάπη καί καλωσύνη χωρίς νά ζητᾶμε νά γίνεται τό δικό μας ἀλλά τοῦ ἄλλου. Ἡ απλότης τῆς ταπείνωσης φαίνεται στήν πραότητα καί στήν ἀκακία, στήν σιωπή καί στήν σωφροσύνη τοῦ λόγου. Ὁ ταπεινόφρων διδάσκει τήν ἀρετή μέ τήν ἀπλότητα τοῦ λόγου του καί μέ τόν πλοῦτο τῆς καρδιακῆς ἀγάπης του, πού γίνεται θυσία γιά νά προσφέρει τή χαρά στόν ἄλλον καί νά φανεῖ ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ δι’αὐτοῦ μέ τήν καθαρή προσευχή του. Ἡ ταπείνωση εἶναι ἔργο ἐκείνων πού ἀρνήθηκαν τόν ἑαυτό μας καί ἐπιζητοῦν μέ κάθε τρόπο νά γίνουν διάκονοι τῶν ἄλλων καί νά ζοῦν τὀν Θεό στήν καρδιά τους.

11. Τό νά πολεμᾶς μέ τόν ἑαυτό σου εἶναι νά νικᾶς τό κακό μέσα σου καί νά κάνεις τό καλό στή ζωή σου. Ὁ πόλεμος εἶναι ἐσωτερικός καί ἀγωνίζεσαι νά διώχνεις κάθε πάθος ἀπό τήν ψυχή σου καί νά θέτεις τήν ἀρετή μέ σκοπό τήν ἐσωτερική εἰρήνη καί τήν κατοίκηση τῆς θείας χάριτος ὥστε νά ζεῖς τήν ἐν Χριστῶ ζωή. Ἡ προσοχή μας πρέπει νά στρέφεται νά ἀποφεύγουμε κάθε ἐγωϊσμό, κατάκριση, θυμό, ζήλεια, κακία, ραθυμία, περιέργεια ὥστε μέ τήν θέλησή μας νά κατοικήσει ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωση, ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ ὑπομονή καί ἄλλες ἀρετές. Ἡ προσεκτική μελέτη τῶν λογισμῶν μας νά γίνεται μέ αὐστηρή αὐτοκριτική σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ὥστε ἡ συνείδηση μας νά μήν μᾶς ἐλέγχει σέ τίποτα. Τό σπουδαιότερο νά γίνεται ἡ προσευχή μας μέ εἰρήνη λογισμῶν καί πραότητα ψυχῆς.

12. Ἡ πάλη μέ τόν κακό ἑαυτό μας πού εἶναι τά φανερά καί κρυφά πάθη εἶναι ἐσωτερική ἄσκηση γιά νά ἐπιτύχουμε τήν κάθαρση τῶν παθῶν καί τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν. Ὁ ὁλος ἀγώνας γίνεται γιά νά ἀποκτήσουμε καθαρότητα καρδίας. Αὐτός ὁ ἀφανής καί διαρκής ἀγώνας χρειάζεται ταπείνωση καί πίστη στόν Θεό γιά νά μᾶς βοηθήσει ὁ Θεός νά διώξουμε ὅτι κακό ὑπάρχει μέσα μας μέ τή θεία χάρη τῶν ἱερῶν μυστηρίων τῆς ἐκκλησίας καί τήν βοήθεια καλοῦ πνευματικοῦ πού νά ἔχει καθαρθεῖ ἀπό τά πάθη καί ζεῖ καθαρή πνευματική ζωή.Ἡ ἐν Χριστῶ ζωή μας θά μᾶς ὡθήσει στήν βελτίωση τοῦ χαρακτήρα μας καί στήν ἀπόκτηση τῆς θείας χάριτος γιά νά καρποφορήσουμε πνευματικά.

13. Πόσο ἄκακοι πρέπει νά εἴμαστε στίς κακίες τῶν ἄλλων χωρίς νά ἀφήνουμε τούς λογισμούς μας νά μᾶς πολεμοῦν γιά τήν κακή στάση τῶν ἄλλων. Νά εἴμαστε δεκτικοί στήν ἀγάπη χωρίς νά εἰσέλθει σκληρότητα στήν καρδιά μας ἀλλά νά δείξουμε ἀγάπη ἀκόμη καί στούς ἐχθρούς μας μέ πληρότητα ἀνεξικακίας. Νά γινόμαστε οἰκτίρμονες στόν ἄδικο λόγο τοῦ ἄλλου καί νά σηκώνουμε κάθε προσβολή μέ ἀπλότητα καρδίας καί μέ ταπεινή προσευχή γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τίς παγίδες τοῦ διαβόλου πού εἶναι ἡ ἀντιπάθεια καί ἡ κακολογία. Νά εἴμαστε διακριτικοί στήν ἀδυναμία τοῦ ἄλλου. Ὁταν λειτουργήσει ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μέσα μας γινόμαστε διαφορετικοί ἄνθρωποι διότι ἡ θεία χάρη μᾶς ἀφαιρεῖ κάθε πόνο ψυχῆς καί στρεφόμαστε μέ ἀγάπη σέ κάθε δύστροπο ἄνθρωπο. Ἄν δέν ἀγαπήσουμε πραγματικά τόν Ἰησοῦ Χριστό δέν μποροῦμε νά ἀγαπήσουμε ἀληθινά οὔτε τόν ἐαυτό μας , οὔτε τόν πλησίον μας.

14. Ὅταν ἔχουμε πολλή ἀγάπη μέσα μας δέν σκεπτόμαστε τό κακό πού μᾶς κάνουν οἱ ἄλλοι, ἀλλά κάνουμε ἐπίθεση μέ ἀγάπη στήν κακία τοὐ ἄλλου γιά νά νικήσουμε τό κακό μέσα μας καί ἀγαπᾶμε ὅλους τούς ἀνθρωπους ὁμοιόμορφα, καλούς καί κακούς. Ἡ δύναμη τῆς ἀγάπης ἐξασθενεῖ κάθε κακό μέσα καί μαθαίνουμε νά πολεμοῦμε μέ ἀγάπη κάθε ἄνθρωπο πού μᾶς ἐναντιώνεται μέ κακία καί θυμό ὥστε νά δείνχουμε στό πρόσωπό μας ρό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

15. Ἡ πάλη μέ τόν ἐαυτό μας ἀρχίζει ἀπό τήν στιγμή πού μπαίνει ἄσχημος λογισμός μέσα μας γιά τόν πλησίον μας καί ἄλλοτε ὅταν ἀμαρτάνουμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί νοιώθουμε τήν ἀπομάκρυνση Του μέ τούς ἄσχημους λογισμούς μας.Πόσο δύσκολο νά ἔχουμε καθαρή καρδιά μέ θείους λογισμούς χωρίς νά στρεφόμαστε στά γήϊνα πού εὔκολα παρασυρόμαστε σέ κατάκριση, κενοδοξία,κακία, πολυλογία, κ.ἄ. Ἡ ἐσωτερική πάλη μέ τούς λογισμούς εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό ἐξωτερικούς πολέμους πού γίνονται διά λόγων καί ἐκτονώνεται ὁ ἄνθρωπος.Χρειάζεται μεγάλη ὐπομονή καί ἄρνηση τοῦ ἐγώ μας γιά νά διώξουμε τούς ἄσχημους λογισμούς που μᾶς βασανίζουν γιά νά εὔρουμε τήν ἐσωτερική εἰρήνη τῆς ψυχῆς μας. ἀλλά ὅταν ἀγαπήσουμε τόν Θεό μέ ὅλη τήν καρδιά μας (Μαρκ.ιβ,30), αὐξάνεται ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί ξεχνᾶμε τόν ἐαυτό μας καί τούς ἄλλους διότι τά πάντα θεωροῦμε ὅτι ἀνήκουν στόν Θεό. Ἡ προσευχή γίνεται καθαρότερη καί ἐλκύωμεθα ἀπό τήν θεία χάρη καί γεμίζουμε ἀπό τό φῶς τοῦ Θεοῦ.

16. Ὁ ἐσωτερικός ἀγώνας μας εἶναι ἡ πάλη μέ τούς λογισμούς ὑπερηφανείας, κενοδοξίας μέ σκοπό νά γίνουμε ταπεινόφρονες. Ὁσο ἐπιδιώκουμε τήν ταπείνωση ἀγωνιζόμαστε νά διώχθουμε κάθε κακία καί νά ωροῦμε τόν ἑαυτό μας ἀνάξιο κάθε ἔργου καί ἄξιο κάθε ἀτιμίας καί περιφρόνησης. Να προφυλάξουμε τόν ἐαυτο μας ἀπό κάθε θυμό καί κατάκριση καί νά ταπεινωνόμαστε μόνοι μας μέ τήν αὐτομεμψία γιά νά ἔρχεται πλούσια ἡ θεία χάρη μέσα μας. Νά προσέχουμε τήν καρδιά μας νά εἶναι γεμάτη ἀγάπη καί λογισμούς καθαρούς γιά νά κατοικήσει τό φῶς τοῦ Θεοῦ μέσα μας καί νά γίνουμε Χριστοφόροι καί πνευματοφόροι ἄνθρωποι.

17. Ἡ ψυχική πάλη μέ τόν ἑαυτό μας εἶναι νά πολεμοῦμε ὁτι δημιουργεῖ ἀνησυχία καί σύγχυση λογισμῶν ἀπό ἀνεπεθύμητες συγκρούσεις μέ ἄλλους ἀνθρωπους ἤ δικές μας ἐνέργειες.Ἡ ὅλη προσπάθεια μας εἶναι νά ἀποκτήσουμε ἐσωτερική εἰρήνη ψυχῆς ὥστε νά αἰσθανθοῦμε μεγαλύτερο πόθο γιά τόν Θεό μέ τήν προσευχή καί τήν ταπείνωση, μιμούμενοι τήν θεία ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά γίνουμε , ὄπως ἦταν ὁ Χριστός μαζί μέ τούς μαθητές του καί τούς Ἰουδαίους.

18. Ἡ πνευματική πάλη μέ τόν ἑαυτό μας εἶναι νά ξεφύγουμε ἀπό τά γήϊνα καί σκεπτόμαστε τά οὐράνια. Νά ἔχουμε μιά διαρκῆ πείνα γιά τά οὐράνια ἀγαθά, ἔρωτα γιά τόν Θεό πού νά μήν τελειώνει ποτέ ἀλλά νά εἶμαστε πάντοτε διψασμένοι γιά περισσότερη ἀγάπη πρός τόν Θεό. Αὐτή ἡ πνευματική ἀγωνιστικότητα δέν τελειώνει ποτέ ἀλλά αὐξάνεται μέ τόν θεῖο πόθο πού κατέχουμε στήν καρδιά μας,ἁγιαζόμενοι ἀκατάπαυστα ἀπό τό φῶς τοῦ Θεοῦ, ἀπό τή δόξα τοῦ Θεοῦ.

19. Μέσας μας πολεμᾶ τό καλό μέ τό κακό σέ στιγμές γαλήνης καί άνησυχίας. Ἡ ἠρεμία μᾶς δείχνει τό καλό καί τό κακό πού ὑπάρχει μέσα μας καί ἄν ἐπιθυμοῦμε νά κατέχουμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀγωνιζόμαστε νά διώξουμε ὅτι κακό μᾶς πολεμᾶ μέ τήν εἰλικρινῆ μετάνοια καί τήν ἐσωτερική προσευχή. Ἐνῶ σέ χρόνο ἀνησυχίας ἤ θυμοῦ φανερώνεται μέσα μας ὁ κακός ἑαυτός μας πού ἐκδηλώνεται μέ τό λόγο ἤ μέ ἀμαρτωλές ἐπιθυμίες πού πολλές φορές γίνεται πράξεις καί διαστρέφουν τήν ψυχή μας στό κακό. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στόν νοῦ μας γιά νά ἀποφύγουμε τό κακό πού ἐμφωλεύει στήν ψυχή μας και ὁ ἐσωτερικός πόλεμος αὐξάνεται ὅταν θέλουμε νά νικήσουμε ἕνα πάθος ἤ πολλά πάθη μαζί. Ὁ ἐσωτερικός ἀγώνας μας εἶναι νά ἔχουμε καθαρή συνείδηση ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὥστε μέ εἰλικρινη μετάνοια νά ὁμολογοῦμε στόν Θεό σέ τί σφάλαμε γιά δεχθοῦμε τό ἔλεος Του καί τήν ἀπέραντη ἀγάπη Του.Νά μήν ξεχνᾶμε ποτέ ὅτι ὀφείλουμε νά ζοῦμε μέσα ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί νά πορευόμαστε στήν ζωή μας μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μέ σκοπό νά ἐξαλείψουμε κάθε πάθος καί ἀμαρτία ἀπό μέσα μας γιά νά κερδίζουμε τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

20. Τό πνεῦμα τοῦ κόσμου καί τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ συγκρούονται μέσα μας σέ κάθε πράξη τῆς ζωῆς μας καί σέ κάθε λογισμό μας γιά νά ἱκανοποιήσουμε τίς καλές ἤ κακές ἐπιθυμίες μας. Ἡ ἀντίσταση στό πνεῦμα τοῦ κόσμου ὑπάρχει ὅταν ὐπερτερεῖ μέσα μας ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεόν καί μέ τήν θέληση μας καί τήν δυναμική πίστη μας πολεμοῦμε τούς πειρασμούς τοῦ κόσμου. Ἡ εὔκολη περιέργεια, ἡ ραθυμία, ἡ ἄνεση τῆς ζωῆς μας, ἡ ἀπόκτηση ὑλικῶν ἀγαθῶν πέραν τοῦ ἀναγκαίου εὔκολα παρασυρόμαστε στήν ἐκοσμίκευση μας πού γινόμαστε ἄνθρωποι μέ κοσμικό πνεῦμα. Ἐνῶ ἐκεῖνος πού ἀγωνίζεται νά ζεῖ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν ἀλλοτριώνεται μέσα στόν κόσμο ἀλλά κυριαρχεῖ μέσα του ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεόν καί ἀγαπᾶ τήν ταπείνωση, τήν ἐλεημοσύνη, τήν προσευχή, τήν μυστηριακή ζωή τῆς ἐκκλησίας , τή μελέτη τῆς ἁγίας Γραφῆς καί πατερικῶν βιβλίων καί ὁποιονδήποτε θρησκευτικό ἔντυπο γιά νά ἐνισχύεται ἡ πίστη του καί νά ξεφεύγει ἀπό τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ καί πολλῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν του.Ἄς ἐξετάσουμε τόν ἐαυτό μας πού χωλαίνουμε ψυχικά καί πνευματικά γιά νά χαθοῦμε μέσα στήν κοσμικότητα τοῦ κόσμου ἀλλά νά στρέφουμε τόν νοῦ μας στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, στήν μετάνοια τῆς ψυχῆς μας, στόν καλό καί ἀγιο τοῦ Θεοῦ χωρίς νά στερηθοῦμε τῆς θείας χάριτος καί χάσουμε τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

21. Ἡ ἐγκράτεια τῶν ἀρετῶν καί ἡ ἀκράτεια τῶν παθῶν βασανίζουν καθημερινά τήν ψυχή μας καί τό νοῦ μας γιά νά ζήσουμε ἅγια ἤ ἁμαρτωλά. Ἡ κάθε ἀρετή μᾶς διδάσκει τό καλό τῆς ψυχῆς μας καί ὁδηγούμεθα στόν ἄριστον τῆς πνευματικῆς ζωῆς μας. Ἐνῶ τό κάθε πάθος μᾶς κατευθύνει μέ εὐκολία στό κακό χωρίς ἔλεγχο συνειδήσεως πολλές φορές διότι κυριαρχοῦν μέ δύναμη τά ἔνστικτα τῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν τῆς σάρκας , τῆς φιληδονίας, τῆς φιλαρέσκειας, τῆς ὑπερηφανείας. Ὁ ἐσωτερικός πόλεμος γίνεται ἰσχυρότερος ὄταν δέν μποροῦμε νά ἐλέγξουμε τίς κακές ἔλξεις μας πού μᾶς πολεμοῦν νά γίνουμε περισσότερο σκληρότεροι, θυμώδεις, πονηροί, σαρκικοί, ἀπειθεῖς στό καλό, καί ὑποχωρητικοί στίς κακές ἐπιθυμίες τῶν ἄλλων γιά νά δείξουμε δῆθεν τόν καλό ἐαυτό μας. Πόσες μάχες χρειάζονται νά δίνουμε καθημερινά γιά νά εἶμαστε σώφρονες καί τίμιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί νά συναισθανόμαστε τήν ἀμαρτωλότητά μας γιά νά ταπεινωνόμαστε ἐνώπιον Του ὥστε νά ξεφεύγουμε τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ καί τοῦ κακοῦ ἐαυτοῦ μας.

22. Ἡ ζωή καί ὁ θάνατος ἀντιμάχονται μέσα μας γιά νά ἐπικρατήσει ἐκεῖνο πού ἐπιθυμοῦμαι περισσότερο ἐσωτερικά. Ἡ ζωή δείχνει τή πορεία τῶν πράξεων μας ἄλλοτε εἶναι σκοτεινή ἀπό τίς κακές ἐπιθυμίες μας καί ἄλλοτε φωτεινή ἀπό τίς καλές πράξεις μας. Ἡ ζωή μπροστά στόν θάνατο κάμπτεται γιά νά δείξει τήν ἀδυναμία της μπροστά τήν αἰωνιότητα τῆς μετά θάνατο ζωῆς. Ὁ θάνατος δέν λογίζεται σάν ἀληθινό γεγονός, ἄν καί τόν βλέπουμε νά ζεῖ μέσα στή ζωή μας κάθε μέρα ἀπό τήν μικρή διάρκειας τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας.Ὁ θάνατος κρύβεται μέσα στήν ἀδιαφορία μας γιά τήν αἰώνια ζωή καί ἐμφανίζεται φανερά ἐκεῖ πού δέν τόν περιμένουμε στό δρόμο μας. Ὁ θάνατος εἶναι ὁ ἀόρατος ἐπισκέπτης μας πού δέν τόν σκεπτόμαστε διότι ἔχουμε δεθεῖ μέ ὅτι βλέπουμε καί αἰσθανόμαστε γύρω μας. Ὁ θάνατος ἑνός προσφιλοῦς προσώπου ἀναταράζει τήν ψυχή μας καί τότε συνειδητοποιοῦμε ὅτι ἔχουμε ὅλοι μας ἡμερομηνία λήξεως στήν ἐπί γῆς ζωῆς μας.Τό νά σκεπτόμαστε τό θάνατο θετικά μέσα ἀπό τήν πίστη στόν Θεό δίνει νόημα στή ζωή μας καί ἀναγνωρίζουμε τό ώφέλιμο τοῦ θανάτου πού δέν θρυμματίζει τήν ζωή μας ἀλλά τήν χαροποιεῖ μέ τήν προσέγγιση στήν ἀλήθεια τῆς αἰώνιας ζωῆς πού δέν εἶναι πλέον θάνατος ἀλλά ζωή στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ ζωή εἶναι ὄντως ζωή ὅταν ζοῦμε κατά τὀ θέλημα τοῦ Θεοῦ χωρίς νά κινούμεθα ἀρνητικά στήν ζωή τοῦ σήμερα γιά νά μποροῦμε νά ξεφύγουμε σέ ὅτι μᾶς πολεμᾶ ὁ θάνατος τῆς ἐφήμερης ζωῆς.Ἡ ἀπλότητα τῆς ἀληθινῆς ζωῆς πού εἶναι ζωή μέ τόν Χριστό δέν πολεμᾶ τόν θάνατο τῆς πολυπλοκότητας τῆς ζωῆς μας ἀλλά ἡ ἐν Χριστῶ ζωή νικᾶ τόν θάνατο τῆς ἀρνήσεως τῆς ζωῆς μέ τήν κοινωνία μέ τόν Θεό.Ἡ πάλη τοῦ ἐαυτοῦ μας μέ τόν θάνατο καί τή ζωή ὁδηγεῖ στή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας ἄν συνειδητοποιήσουμε ὅτι δέν ζοῦμε γι΄αὐτό πού βλέπουμε ἀλλά ζοῦμε γιά τό Θεό, τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, γιά τό καλό τοῦ ἄλλου, τότε νικᾶμε τόν θάνατο, διότι τόν προσπερνοῦμε γιά νά ζήσουμε τήν αἰώνια ζωή τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ μέσα μας ἀπό αὐτή ζωή. Τό νά κυττᾶμε τόν θάνατο κατάματα ἡ ζωή μας αὐτόματα γίνεται πιό ἁπλή χωρίς πολλά ὑλικά ἀγαθά καί γινόμαστε πιό προσιτοί στήν ἀπόκτηση τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν πού εἶναι βασικά ἡ ἀπόκτηση τῶν καρπῶν τοῦ ἀγίου Πνεύματος. «Ἄνω σχῶμεν τάς καρδίας» εἶναι ἡ βασική ἀρχή γιά νά ἀγγίξουμε τόν οὐράνιο θησαυρό τοῦ Θεοῦ καί νά ἀρνηθοῦμε κάθε ἐπίγειο θησαυρό πού εἶναι ξένος στήν πραγματικότητα γιά ἐκεῖνον πού ἐπιθυμεῖ τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ὄχι τήν βασιλεία τοῦ κόσμου μέ ὅλη τήν ματαιότητα τῶν ὑλικῶν πραγμάτων.

23. Ἡ γνώση τοῦ εαυτοῦ μας ξεκινᾶ ἀπό τήν διάκριση τοῦ καλοῦ ἀπό τοῦ κακοῦ στηριζόμενη στίς ἀρετές και στήν πίστη στό Θεό. Ἡ ἐνσυνείδητη κοινωνία μέ τόν ἑαυτό μας φέρνει τόν Θεό κοντά μας καί ἀναγνωρίζουμε τίς ἀδυναμίες μας καί τά πάθη μας που αὐτά πολεμοῦν τήν ἀλήθεια τῆς ζωῆς μας. Δέν μποροῦμε νά πειθαρχήσουμε τόν ἑαυτό μας .ἄν δέν κατανοήσουμε τά λάθη μας που μᾶς φέρνουν ἀντιμέτωπους μέ τό ψέμα τῆς ζωῆς μας. Ἀλήθεια καί ψέμα μέσα μας διχάζουν τόν ἐσωτερικό κόσμο μας πού δέν μποροῦμε νά ξεπεράσουμε τά ἐμπόδια γιά ἀληθινή αὐτογνωσία. Ἡ πίστη στόν Θεό πού συμβαδίζει μέ τήν ὀλοκλήρωση τῶν ἀρετῶν καθοδηγοῦν τόν ἑαυτό μας νά ἐπιτύχει τήν βαθειά ἐσωτερική ἀναγέννηση τῆς ὑπάρξεως μας ὥστε νά πορευθοῦμε στό κόσμο τοῦ φωτός πού ἐκεῖ ἐπικρατεῖ ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ. Γι’αὐτό ὅταν ταυτισθεῖ ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἀλήθεια τοῦ ἑαυτοῦ μας τότε ἔχουμε φθάσει στήν πλήρότητα τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου μας, στήν χαρά τῆς ἀληθινῆς ζωῆς μας, στήν εὐτυχία τῆς καθημερινῆς ζωῆς μας. Ἡ ἀλήθεια εἶναι τό φῶς τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος πού ζεῖ μέσα στό φῶς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀληθινός μέ τόν ἑαυτό του καί γνωρίζει οὐσιαστικά τόν ἑαυτό του διά μέσου τῆς γνώσης τοῦ Θεοῦ.Ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας δέν ἀρκεῖ νά εὕρουμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας ἀλλά τό σημαντικό μά ἐπικοινωνοῦμε μέ τόν Θεό διά νά γνωρίσουμε τήν ἀγάπη του καί νά τήν δεχθοῦμε στήν καρδιά μας ὥστε μέ ταπείνωση νά μπορέσουμε νά ἐξέλθουμε ἀπό τό σκοτάδι τοῦ κόσμου μας καί νά ὁδηγηθοῦμε στό φῶς τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ πού μας δείχνει τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.

60 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΕΛΗΜΑΤΑ του π.Δαμιανού Ζαφείρη

60 Πνευματικά Μελετήματα

Του πατρός Δαμιανού

1. Να αγωνίζεσαι ταπεινά και εσωτερικά να ζεις με κατάνυξη καρδιάς και με μετάνοια ψυχής. Να αγνίζεις την ψυχή σου με την άσκηση των αρετών και να απέχεις από κάθε πάθος για να αξιωθείς πνευματική χαρά. Να αγωνίζεσαι στην προσευχή, στη μετάνοια, στην νηστεία και στην ελεημοσύνη. Ο σκοπός της ζωής σου είναι η κοινωνία με το Θεό για την εν Χριστώ σωτηρία της ψυχής σου. Αμήν.

2. Να αγαπάς τον Ιησού με την καρδιά σου για να ζεις αιώνια κοντά Του με πόθο αγγελικό. Τα πάντα στη ζωή σου να γίνονται για την αγάπη του Χριστού χωρίς να υστερείς σε τίποτα από την ζωή των αγίων. Αγάπησε αληθινά τον Ιησού για να μάθεις να ζεις με αγάπη πάντοτε. Καλό αγώνα. Νηστεία-αγρυπνία και προσευχή.

3. Η απλότητα της καρδιάς αποκτιέται με την ταπείνωση της ψυχής και με τον καλοσυνάτο λόγο για να αποκτήσουμε την αγάπη του Θεού. Δεν πρέπει να σκεπτόμαστε τα άσχημα των άλλων αν επιθυμούμε να προοδεύσουμε πνευματικά. Να πολεμάμε τον εαυτό μας με την αγάπη και την συγχώρεση. Τα πάντα να λειτουργούν μέσα μας με αγάπη αγνή.

4. Να δείχνεις την καλοσύνη της ψυχής σου παντού με αγάπη και τον καλό λόγο. Να μην αφήνεις το θυμό να σε νικά αλλά μόνο η προσευχή οδηγεί στην πραότητα.

5. Να είσαι ταπεινός ἄνθρωπος. Να εἴσαι ταπεινός. Η ταπείνωση είναι η υπομονή της ψυχής μας που μας καθοδηγεί στο δρόμο της ζωής μας να ζούμε απλά και σοφά, ήρεμα και σιωπηλά. Η ταπείνωση γίνεται η συνείδηση της καρδιάς μας για να οδηγούμεθα στην τέλεια αγάπη χωρίς να κοιτάμε το συμφέρον του εαυτού μας αλλά το καλό του άλλου. Όσο αγαπάμε την ταπείνωση τόσο γινόμαστε ταπεινοί για να φθάσουμε στην πραότητα του Ιησού Χριστού. Ο ταπεινός ζει ουράνια και αγγελικά για να δοξάζει με την ταπείνωση του τον Θεό της αγάπης».

6. Αν δεν γίνουμε όπως θέλει ο Θεός τότε παραπαίουμε μέσα στα πάθη του εαυτού μας και ο εγωισμός αυξάνεται και η κρυφή κενοδοξία καλύπτεται από την αδιαφορία για την ταπείνωση της ψυχής μας. Χρειάζεται αγώνας για να τηρούμε το θέλημα του Θεού καθημερινά. Χρειάζεται πολύ ταπείνωση και αγάπη για το Θεό. Χρειάζεται θυσία και διακονία χωρίς γογγυσμούς και κατηγορίες. Χρειάζεται μόνο αγάπη Θεού και αγάπη προς τον πλησίον. Τα πάντα στη ζωή μας να δείχνουν ότι αγαπάμε Θεό και τηρούμε το Άγιο Θέλημά Του.

7. Γέμισε την καρδιά σου με την αγάπη του Θεού για να ζεις το Φως του Θεού και τα πάντα μέσα σου θα πλημμυρίσουν από ειρήνη και ο νους σου θα είναι γαλήνιος.

8. Αγωνίσου να είσαι μια προσευχή για το Θεό και τότε θα αλλοιωθείς σωματικά και ψυχικά. Η προσευχή είναι η δύναμη που σε ανεβάζει στο θρόνο του Θεού για να ζήσεις τα μυστήρια του Θεού και να ξεχάσεις τα πάντα εδώ στη γη.

9. Κύριε της αγάπης δέξου με όπως είμαι και συγχώρεσέ με. Κύριε του ελέους άπλωσε τη θεία Χάρη σου στην αμαρτωλή ψυχή μου και αγίασέ με. Όλος είμαι δικός σου. Όλος σ’ αγαπώ. Όλος δίνω τα πάντα σε σένα. Σ’ αγαπώ. Σε ποθώ άπειρα. Σε λατρεύω.

10. Η επίγεια ζωή μας είναι μικρή και η ουράνια είναι αιώνια. Μην την σπαταλάς άσκοπα στην πολυλογία και στην ραθυμία της ψυχής σου αλλά ξόδευε την σε καλά έργα αγάπης, στον εκκλησιασμό, σε προσευχή, σε αγρυπνίες και μελέτη της Αγίας Γραφής. Ο επίγειος χρόνος σου να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Να ζεις για το Θεό.

11. Σκέψου τι θα κάνεις σήμερα για τον Χριστό για να τον ευχαριστήσεις. Τι θα κάνεις σήμερα για να τον τιμήσεις μέσα από την καρδιά σου. Σκέψου τι ζητά από σένα ο Χριστός για να τον αγιάσεις με την ζωή σου. Δείξε του σήμερα πόσο τον αγαπάς. Περιμένει κάτι από σένα για να του δείξεις την αγάπη σου.

12. Μέσα στην ζωή μας πρέπει να ζει ο Θεός και να λειτουργεί η αγάπη του Θεού. Να δινόμαστε σε περισσότερη προσευχή και να σκεπτόμαστε τα ουράνια αγαθά του παραδείσου. Να καθαρίζουμε την ψυχή μας με την μετάνοια και την προσευχή. Να μην δίνουμε σημασία στις επιθυμίες των άλλων και να βρίσκουμε χρόνο να σκεπτόμαστε το Θεό. Η ζωή μας να είναι αγνή και ταπεινή, ήσυχη και καθαρή. Να ζούμε με το πόθο να είμαστε ενωμένοι πάντοτε με το Θεό.

13. (Μια μικρή εξομολόγηση). Θεέ μου σ’ αγαπώ τόσο πολύ που έχω παύσει να σκέπτομαι και όλος δίνομαι σε μια συνεχή προσευχή. Δεν κατανοώ πόσο σ’ αγαπώ. Που δεν με παίρνει ο ύπνος από την μεγάλη αγάπη που έχω για σένα. Θεέ μου σ’ αγαπώ πάνω από όλα τα αγαθά του κόσμου, πάνω από τον εαυτό μου, πάνω από τη γη, πάνω από τα άστρα του ουρανού, πάνω από όλο το σύμπαν, πάνω από τον παράδεισο. Σ’ αγαπώ αιώνια, υπερκόσμια και χωρίς όρια ανθρώπινα. Σ’ αγαπώ τόσο πολύ που όταν σε σκέπτομαι η καρδιά μου θερμαίνεται και όλος γίνομαι μια βάτος φλεγόμενη και μη καιομένη. Καίγομαι! Καίγομαι! Σ’ αγαπώ τόσο βαθιά που δεν καταλαβαίνω τον εαυτό μου και ζω χωρίς να υπάρχω αλλά υπάρχω για να ζω μόνο για σένα. Η ζωή μου είναι μέσα στην αιώνια αγάπη σου που δίνομαι σε ότι αγαπάς για να δείξω πόσο σ’ αγαπώ.

14. Σκέψου τον παράδεισο πόσο όμορφα είναι να ζεις εκεί παντοτινά. Γι’ αυτό αν θέλεις την σωτηρία της ψυχής σου μην αμαρτάνεις και να έχεις την εικόνα του παραδείσου στο νου σου και αποφεύγεις κάθε άσχημο λογισμό και αποκτάς ζήλο Θεού. Πάντα να θεωρείς το Θεό για να προσέχεις τον εαυτό σου από τα πάθη της ψυχής σου. Όταν ο νους σου είναι στον ουρανό τότε η ψυχή σου είναι καθαρή και ταπεινή. Όταν σκέπτεται τη γη τότε χάνεται μέσα στα πάθη των ανθρώπων και μολύνεσαι στην ψυχή σου χωρίς να το καταλάβεις. Γι’ αυτό πρόσεχε σ’ αυτό.

15. Το μεγαλείο της ταπεινής ψυχής ευρίσκεται στην ανεξικακία και στην συγχώρεση, στην παιδική πίστη και στην αγάπη προς τον Θεό. Να αγαπά την ταπείνωση για να νικάμε εύκολα τα πάθη της ψυχής μας, να αγωνιζόμαστε νύχτα-μέρα να διώχνουμε τα πάθη μας για να κατοικεί με ευκολία το πνεύμα του Θεού στην ψυχή μας. Να αγωνιζόμαστε για την εσωτερική καθαρότητα μας ώστε να γίνουμε όντως ταπεινοί άνθρωποι.

16. Το σημαντικό στην πνευματική ζωή μας είναι να έχουμε την ελπίδα στο Θεό και να μην απογοητευόμαστε από τις θλίψεις της ζωής, ο Θεός είναι παρών στην ζωή μας και θέλει να έχουμε ειρήνη στην ψυχή μας, να ελπίζουμε πάντοτε στο έλεος του και θα ζούμε πάντοτε κάτω από την σκέπη του.

17. Νίκησε το μίσος με την αγάπη, την υπερηφάνεια με την ταπείνωση, το ψέμα με την αλήθεια, τον εγωισμό με την θυσία, την πονηρία με την καλοσύνη. Να ζεις το Θεό με παιδική πίστη και απλότητα καρδιάς, τα πάντα στη ζωή σου να γίνονται με αγάπη.

18. Να αγωνίζεσαι να κάνεις το καλό, να επιζητείς την ειρήνη, να επιδιώκεις την αγάπη, να σπέρνεις τη δικαιοσύνη και την αρετή.

19. Ο Ιησούς Χριστός επιθυμεί να είμαστε άγιοι και άγιος σημαίνει να είναι κανείς αφοσιωμένος στο Θεό. Να αγαπάς με όλη την καρδιά τον Θεό. Να ακολουθείς τη ζωή του ταπεινού Ιησού Χριστού. Να ζεις μέσα στο Φως του Θεού. Να αυξάνεται η πίστη σου μέσα από την προσευχή. Ότι κάνεις να το κάνεις για το Θεό και όχι για να αρέσεις στον κόσμο.

20. Να ζεις για τον ουρανό και όχι για τη γη. Να ζεις για τον Θεό και όχι για τον εαυτό σου. Να ζεις για να φθάσεις κάποτε να μείνεις αιώνια στον παράδεισο. Να ζεις σαν να περπατάς μέσα στον παράδεισο και να θαυμάζεις την ωραιότατη ομορφιά του. Να ζεις χωρίς να ζητάς τίποτα από τον εαυτό σου και τον πλησίον σου. Να ζεις σαν το μικρό παιδί που ποθεί την χαρά της ζωής. Ζήσε θεοφιλώς. Ζήσε άγια. Ζήσε ουράνια. Ζήσε όπως η Παναγία για να ζήσεις άγια. Ζήσε για να δοξάσεις το Θεό. Ζήσε αιώνια στην καρδιά του Θεού. Ζήσε για την αγάπη του Θεού. Ζήσε…».

21. Μη κρίνεις, μη καταδικάζεις, αλλά ν’ αγαπάς. Μη κρίνεις ποτέ. Να έχεις υπομονή. Να είσαι γενναιόδωρη. Να είσαι σιωπηλή. Να είσαι απαθής. Να είσαι μια προσευχή. Να είσαι αγνή.

22. Είναι σημαντικό στην πνευματική ζωή μας να ζούμε τον σταυρό του Ιησού Χριστού με την καρδιά μας. Να ζούμε τη θεία Χάρη του Σταυρού στη ζωή μας για να κατανοούμε το δικό μας σταυρό που είναι πολύ μικρός μπροστά στου Κυρίου μας. Ο δικός μας σταυρός είναι να υπομένουμε τους άλλους, να δεχόμαστε τις προσβολές και τις αδικίες με πραότητα και ανεξικακία. Να αγαπάμε τον σταυρό μας και να μιμούμεθα την ταπείνωση και την ακακία του Κυρίου μας. Ας δείξουμε τις αρετές μας μπροστά στον σταυρό του ταπεινού Ιησού για να δεχθούμε άφθονα την θεία Χάρη. Αμήν.

23. Να θυμάσαι ότι υπάρχεις από το Θεό και το Θεό να δοξάζεις. Να τον αγαπάς αληθινά και να τον σέβεσαι σε κάθε πράξη της ζωής σου. Να θυμάσαι πάντοτε το τέλος της ζωής σου για να ζεις με προσοχή στη ζωή σου. Σκέψου που θα είσαι μετά 100 χρόνια. Αυτό σε βοηθά να ζεις πιο πνευματική ζωή. Σκέψου το ωφέλιμο της ψυχής σου για να ζεις αιώνια στον παράδεισο. Εύχομαι να είμαστε μαζί εκεί αιώνια προς δόξα Θεού. Αμήν.

24. Να ξέρεις όταν έρχονται θλίψεις στη ζωή σου και δεν σε καταλαβαίνουν οι άνθρωποι, ο καλύτερος παρηγορητής σου είναι ο Κύριος και σ’ αυτόν να τα λες όλα. Αν κάποιος σε προσβάλει ή σε κακολογήσει ή σε περιγελάσει να καταφύγεις στον Κύριο. Αν θλίβεσαι και λυγίζεις να θεωρείς ότι προέρχονται από το Θεό για να τον πλησιάσεις περισσότερο και να τον αγαπήσεις. Ακόμα κι αν κατηγορηθείς άδικα ο Θεός ως δίκαιος θα τη λάμψει τη δικαιοσύνη σου και θα φωτίσει τη ζωή σου. Να τον εμπιστεύεσαι πάντοτε και να μην λυγίζεις στα προβλήματά σου αλλά με πίστη στο Θεό να τα ξεπερνάς».

25. Ότι κάνεις στη ζωή σου να ζητάς την ευλογία από το Θεό όσο μικρό κι αν είναι το έργο σου. Όσο κι αν δυσκολεύεσαι στη ζωή σου να πιστεύεις ότι ο Θεός το προκαλεί για να δει πόσο τον αγαπάς.

26. Ο Θεός σε κρατά στα χέρια του και σε έθεσε εκεί που βρίσκεσαι για να ταπεινώνεσαι και να μαθαίνεις τον εαυτό σου ώστε να γνωρίσεις ότι ο Θεός είναι δίπλα σου και σε βλέπει και σ’ αγαπά. Πίστεψε ότι αυτά γίνονται στη ζωή σου γιατί το θέλει ο Θεός. Να μην λες γιατί αλλά να τα δέχεσαι σαν το θέλημα του Θεού.

27. Το να είσαι ταπεινός άνθρωπος φαίνεται στον ήσυχο λόγο σου, στην απλή ενδυμασία σου που δεν προκαλείς τον εαυτό σου για κενοδοξία και τους άλλους για επίδειξη. Ο ταπεινός είναι συγκρατημένος στην επίπληξη και στην κατηγορία. Είναι ελεήμων και άκακος. Είναι πλήρης εσωτερικής χαράς και καθαρός στην διάνοια του. Η ταπείνωση είναι το Φως που μας δείχνει το θέλημα του Θεού και είμαστε σίγουροι ότι προχωρούμε με βεβαιότητα το δρόμο της αληθείας και της διακρίσεως».

28. Να θεωρούμε ότι κάθε εμπόδιο στη ζωή μας, κάθε δυσκολία, κάθε θλίψη, κάθε απογοήτευση, κάθε αποτυχία, κάθε ταπείνωση, κάθε εκνευρισμό είναι σταλμένα από το Θεό για να μάθουμε την αδυναμία του εαυτού μας και να αγωνισθούμε για την τελείωση της ψυχής μας με την σκέψη ότι ο Θεός είναι παρών στη ζωή μας.

29. Να μην γογγύζουμε για τις θλίψεις μας αλλά να αγωνιζόμαστε με ταπείνωση να υπομένουμε τα εμπόδια της ζωής για να καταλάβουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για μας. Με ταπείνωση να δεχόμαστε τα άσχημα και να κλίνουμε το σώμα μας μπροστά στην πανσοφία και στο έλεος του Θεού.

30. Να προσπαθούμε να γνωρίσουμε το Θεό μέσα από τον εαυτό μας για να αγγίξουμε την Τριαδική Αγιότητα του. Να τον γνωρίσουμε με την καθαρή προσευχή μας και την συνεχή μελέτη του Θείου Λόγου. Να τον γνωρίσουμε πιο μυστικά, πιο εσωτερικά, πιο πνευματικά μέσω της καρδιάς μας για να μάθουμε κατά δύναμη το μέγεθος της θείας αγάπης του.

31. Άφησε να σε διδάξει ο Θεός ότι δεν είμαστε τίποτα χωρίς τον Θεό. Άφησε την ψυχή σου στα χέρια του Θεού για να σε διδάξει το πώς να τον υπηρετείς. Άφησε ελεύθερη την καρδιά σου να εισέλθει στην καρδιά του Θεού για να συναισθανθείς το μεγαλείο της αγαθότητας του Θεού. Άφησε την ζωή σου στο Θεό για να γίνει ο Κύριος της ζωής σου για να ευλογεί τον κάθε δρόμο της ζωής σου. Άφησε τον Θεό να γίνει ο καθοδηγός της ζωής σου για να ξεπερνάς με ευκολία τις δυσκολίες της ζωής σου.

32. Η δροσιά της ζωής μας φαίνεται στην ελπίδα του αύριο, στην πίστη της καρδιάς μας στο Θεό στην ανόθευτη αγάπη μας. Το να ζούμε αληθινά χρειάζεται πίστη αληθινή που να πηγάζει από την καθαρή καρδιά μας. Η ζωή μας δοκιμάζεται στο θυμό του εαυτού μας και στην ατίθαση στάση του άλλου για να φανεί η αρετή της ευσπλαχνίας μας και της υπομονής μας. Γι’ αυτό να αγωνιζόμαστε στην αληθινή ζωή που κρύβει την ελπίδα και στην προστασία του Θεού για να γίνουμε ακέραιοι χαρακτήρες και πιο ειλικρινείς με το Θεό και τον εαυτό μας.

33. Να είσαι ήρεμος στον πόνο του άλλου για να βοηθήσεις τον πληγωμένο. Να είσαι ψύχραιμος στον επιθετικό λόγο του άλλου για να δείξεις την αρετή σου. Να είσαι υπομονετικός στις δύσκολες αποφάσεις σου για να φανερωθεί το σωστό στη ζωή σου. Να είσαι διακριτικός στην συμπεριφορά σου για να προφυλαχθείς από τις αδυναμίες των άλλων. Να είσαι έτοιμος να δεχθείς τον κακό λόγο ή την παρατήρηση με συνείδηση καθαρή χωρίς να συγχυσθείς για να αγγίξεις την αληθινή ταπείνωση. Να είσαι δυνατός με θάρρος στις πτώσεις σου για να σηκωθείς γρήγορα και να δοξολογήσεις τον Θεό.

34. Το να ζούμε κατά Θεό είναι εμπειρίες μοναδικές που εκφράζουμε την αγάπη μας προς Θεό. Η κατάνυξη είναι η αρχή των Θείων εμπειριών που μας ωθεί να ανεβούμε την κλίμακα των θείων αρετών για να ζήσουμε την χαρά του παραδείσου του Θεού. Μακάριος όποιος ζει για το Θεό δια του Θεού και δέχεται τα πάντα από το Θεό με την επίσκεψη του αγίου Πνεύματος. Μακάριος όποιος κατορθώνει την κοινωνία με το Θεό κάθε στιγμή της ζωής του. Μακάριος όποιος κρύβεται για το Θεό από το Θεό για να απολαύσει τους καρπούς της αληθινής ταπείνωση.

35. Μάθε να υπομένεις τις θλίψεις της ζωής με καρτερικότητα και με καρδιακή ταπείνωση χωρίς να τις ερμηνεύεις αλλά να τις θεωρείς ως θέλημα του Θεού για να ταπεινωθείς περισσότερο και να αγαπήσεις το Θεό με πίστη δυνατή.

36. Να μάθεις να σηκώνεις τον πόνο της ζωής σου με πίστη στο Θεό και με ελπίδα αγάπης. Μην σκέπτεσαι τις κακίες των ανθρώπων αλλά αγάπησε τα πάντα, τα καλά ή τα κακά της ζωής σου και δώσε χρόνο να καταλάβεις τη σημασία του πόνου σου. Μην αφήνεσαι σε ότι σου έρχεται στη ζωή σου αλλά αντιμετώπισε το καλό ή το κακό με υπομονή και ταπείνωση για να ωφεληθείς ψυχικά και πνευματικά. Δείξε στο Θεό ότι ζεις για το Θεό και αψηφάς τις δυσκολίες της ζωής σου και δεν σε καταβάλλουν οι θλίψεις της ζωής. Αγωνίσου μέσω του Θεού και μην ξεχνάς ποτέ ότι ζεις από το Θεό και για το Θεό προς δόξα Θεού.

37. Αγάπησε τον δρόμο των αρετών που οδηγεί στο κόσμο των αγγέλων και των αγίων. Αυτός ο δρόμος οδηγεί στην αληθινή ζωή που είναι ο Θεός. Μακάριος εκείνος που αγωνίζεται να αποκτήσει αρετές για να επιτύχει τον εξαγιασμό της ψυχής του.

38. Η αληθινή ευτυχία ευρίσκεται κοντά στο Θεό γιατί νοιώθεις το έλεος και την αγάπη του Θεού. Σε κάνει πλούσιο με τα ουράνια αγαθά του και σε γεμίζει στην καρδιά με ουράνια χαρά που δεν μπορείς να την βρεις σε κανένα άνθρωπο και ούτε στην απόκτηση των υλικών αγαθών.

39. Να ζεις στη γη και να σκέπτεσαι τον ουρανό είναι το πιο όμορφο συναίσθημα. Να μην αφηνόμαστε στα πράγματα του κόσμου αλλά να βλέπουμε το κάθε τι μέσα από το πρίσμα της αιωνιότητας. Να κοιτάμε μέσα μας τι μας λείπει που μας εμποδίζει να ενωθούμε με το Θεό για να φθάσουμε στη φωτεινή ζωή των αγγέλων και αγίων. Να κοιτάμε μακριά, πολύ μακριά. Στην αιωνιότητα για να καταλάβουμε την αξία της ζωής μας και την προσωρινότητα της εδώ παραμονής μας στη γη. Να σκεπτόμαστε τον παράδεισο του Θεού και τα αγαθά της Βασιλείας Του. Και να μην ξεχνάμε την αιώνια ζωή. Να σκεπτόμαστε ουράνια και να ζούμε ουράνια. Τα πάντα στη ζωή μας να λειτουργούν με σκοπό να αποκτήσουμε τον παράδεισο της Βασιλείας του Θεού. Αμήν.

40. Δέξου τα πάντα στη ζωή σου ως θέλημα του Θεού για να δείξεις την αγάπη σου στο Θεό. Η ζωή μας δοκιμάζεται στις δυσκολίες και πρέπει να σκεπτόμαστε ταπεινά για να μπορούμε να ξεφεύγουμε από τις αδυναμίες του εαυτού μας. Όσο μεγαλώνουμε να εξετάζουμε τον εαυτό μας να είναι τίμιος με τον Θεό για να μπορούμε να ελέγχουμε τις πράξεις της ζωής μας για να μπορούμε μια μέρα να φθάσουμε σε πλήρη ωριμότητα της ψυχικής και της πνευματικής ζωής μας. Σε ωριμότητα φθάνουμε όταν αποκτήσουμε όλες τις αρετές και έχουμε εκδιώξει από μέσα μας όλα τα πάθη για να γίνουμε πράοι και ταπεινοί.

41. Είναι άξιο στην ταπεινή ψυχή να νοιώσει το μεγαλείο της θυσίας του Θεανθρώπου που φανερώνει με την σταύρωση την καρδιακή αγάπη Του και με την ανάστασή Του την δόξα του Θεού και την σωτηρία του ανθρώπου. Είναι ανάγκη να ζήσουμε το πάθος του Κυρίου μας μέσα από την καρδιά μας για να ταπεινωθούμε κατά δύναμη μιμούμενοι την σταυρική ταπείνωσή Του.

42. Όπως ο εσταυρωμένος Ιησούς Χριστός άπλωσε τα χέρια του πάνω στο Σταυρό για να μας σκεπάσει με την θεϊκή αγάπη Του δίνοντας τα πάντα για την σωτηρία μας, έτσι και εμείς να αγκαλιάζουμε με τον καλό λόγο μας και την ευσπλαγχνική καρδιά μας κάθε άνθρωπο δείχνοντας την συγχώρεση και αγάπη μας μιμούμενοι τον ταπεινό και εσταυρωμένο Ιησού Χριστό.

43. Μάθε να αγαπάς τόσο πολύ τον Ιησού Χριστό ώστε αν σχίζανε την καρδιά σου να εύρισκαν γραμμένο το γλυκύτατον όνομά Του. Όταν αγαπάς αληθινά τον Ιησού κάθε πόνος γίνεται παρηγοριά φέρνοντας στην μνήμη σου το θείο όνομά Του. Να λες με την καρδιά σου ‘’Ιησού μου σ’ αγαπώ’’».

44. Αγάπα την ταπείνωση του Ιησού Χριστού στη ζωή σου και θα δεχθείς την θεϊκή αγάπη. Ο Κύριος ζει με τους ταπεινούς και αναπαύεται στις καρδιές τους διότι εργάζονται νύχτα – μέρα την αυταπάρνηση, την αδελφική αγάπη, την συγχώρηση, την ελεημοσύνη, την αλήθεια και την πραότητα.

45. Η καρδιά του Ιησού είναι ωκεανός αγάπης. Είναι το ύδωρ που ξεδιψά κάθε διψασμένη ψυχή που επιθυμεί να αποκτήσει την εσωτερική γαλήνη του με την συγχώρεση των αμαρτιών του. Κάθε ψυχή διψά για κάτι διαφορετικό. Άλλη για παρηγοριά, άλλη για συγχώρεση αμαρτιών. Άλλη για τον ουρανό, άλλη να βρίσκεται πάντοτε κοντά του για να απολαύσει την αγάπη της θεότητάς Του. Ας τρέξουμε κοντά του σαν διψασμένο ελάφι για να σβήσουμε την δίψα μας. Ας μείνουμε κοντά του για πάντα για να μην διψάμε στον αιώνα. Ώστε η ψυχή μας να γίνει ανάλαφρη που να πετά τόσο ψηλά που να φθάνει στους ουρανούς πέρα από κάθε γήινο και ανθρώπινο.

46. Ας παρακαλέσουμε τον Ιησού Χριστό να μας δίνει Φως από το Φως της θεότητός Του για να διαλύεται κάθε σκότος στην διάνοια μας και να ζούμε κοντά Του με απλότητα καρδιάς και ακέραια πίστη. Πάντοτε να είμαστε κοντά του για να έχουμε ήσυχη ψυχή και καρδιά ταπεινή. Όσο πλησιάζουμε περισσότερο τον Χριστό τόσο περισσότερο έχουμε καλύτερες σκέψεις και αγνότερα συναισθήματα. Ιησού Χριστέ κράτησε με για πάντα κοντά Σου και μάθε με να σ’ αγαπώ και να σε υπηρετώ όσο μπορώ καλύτερα.

47. Ας ανοίξουμε την καρδιά μας για να δεχθούμε τον Ιησού Χριστό και να μείνουμε κοντά του. Ας του δώσουμε μια μέρα την καρδιά μας και να τον σκεπτόμαστε όλη μέρα χωρίς να μοιραζόμαστε την καρδιά μας με άλλους. Η κάθε εργασία μας να γίνεται για την αγάπη του Χριστού και με υπομονή να δέχομαι τα άσχημα ως απόδειξη της πίστεως μου σ’ Αυτόν. Ας αφήσουμε να μπει στην καρδιά μας για να βασιλεύσει η αγάπη και η πραότητα του, η ταπείνωση και η ηρεμία του. Ας βασιλεύσει στην καρδιά μας χωρίς να ζητάμε να υπάρχουν δύο θρόνοι μέσα μας αλλά μόνο του Ιησού. Μόνο η αγάπη για τον Θεό να αυξάνει την ένταση της αγάπης της καρδιάς μας και να γεμίζουμε από την ευωδία της θεϊκής αγάπης Του. Μέσα στην σιωπηλή καρδιά μας βλέπουμε τον Ιησού Χριστό να σκορπίζει την ουράνια χάρη Του και ζητά….

48. Το να ζεις τον Ιησού Χριστό στην καρδιά σου ζεις το Φως του Χριστού, διότι ο Ιησούς Χριστός είναι Φως αιώνιο, το ‘’απαύγασμα της δόξης του Θεού’’, είναι ‘’το Φως ιλαρόν αγίας δόξης, αθανάτου Πατρός’’. Είναι Φως υπέρμετρον κάθε φωτός του κόσμου αυτού και φωτός ουρανίου κόσμου. Ο Κύριος λέγει : ‘’Εγώ είμαι το Φως του κόσμου’’. Είναι ‘’Φως το αληθινό, που φωτίζει κάθε άνθρωπο ερχόμενο στο κόσμο’’. Είναι το τέλειο Φως, το θεϊκό Φως. Όποιος ατενίζει το Φως του Χριστού γαληνεύει η ψυχή του, ειρηνεύουν οι λογισμοί του, ακτινοβολεί το πρόσωπό του, φωτίζει τα βάθη της καρδιάς του, του δείχνει την αγάπη του Θεού. Ζήσε το άφθαστο κάλλος της φωτεινότητας του Ιησού Χριστού και θα ξεχάσεις τα πάντα στη γη, ανθρώπους και πράγματα. Όλος θα είσαι αλλοιωμένος από το Φως του Θεού, δεν θα ζεις ως….

49. Χριστός Ανέστη. Το Φως της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού να φωτίζει την ψυχή μας να μην αμαρτάνουμε και την καρδιά να αγαπά με ταπεινό φρόνημα ώστε να δοξάζεται το Πανάγιον όνομα Του. Το Φως της Αναστάσεως να δυναμώνει το νου μας να σκέπτεται καλά και δίκαια, αληθινά και αγαθά προς ωφέλεια της ψυχής μας. Το Φως της Αναστάσεως να πλημμυρίζει όλη την ύπαρξη μας για να νοιώσουμε την δύναμη της θεϊκής αγάπης και να λειτουργούμε εν Αγίω Πνεύματι χωρίς να παρασυρόμαστε από το πνεύμα του κόσμου. Να αγαπάμε τον αναστάντα Ιησού Χριστό με την καρδιά μας και να ζούμε όπως ο Κύριος ζούσε στην γη με ταπείνωση, αγάπη, συγχώρεση, πραότητα και αδιάλειπτη προσευχή. Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!.

50. Γέμισε την ύπαρξή σου με το Φως του Θεού και τότε όλα τα γήινα και τα ανθρώπινα θα είναι ξένα και άμορφα, διότι θα ζεις τη βασιλεία του Θεού στη ζωή σου και δεν θα επιθυμείς τίποτα από τη βασιλεία του κόσμου.

51. Πλούτος σοφίας το Φως του Θεού για εκείνους που το κατέχουν στην ψυχή τους διότι τα πάντα αγιάζονται για να δείξουν τον ουράνιο δρόμο προς την αιώνια βασιλεία του Φωτός του Θεού

52. Να ασκείσαι στην προσευχή όσο μπορείς περισσότερο διότι ο νους μας καθαρίζει από τα ανθρώπινα και τα γήινα. Μας γεμίζει από τη θεία Χάρη και μας ανοίγει την καρδιά μας προς την αιωνιότητα του Θεού

53. Η καθημερινή άσκηση μας είναι να ζούμε κοντά στο Θεό. Να ασκούμεθα στις αρετές του Ιησού Χριστού, στη θεία Ταπείνωση και στην θεία αγάπη Του. Δεν πρέπει να παύουμε να έχουμε συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας. Να στρέφουμε την ψυχή μας στην αγάπη του Θεού

54. Ο σκοπός της πνευματικής ζωής μας είναι η καθαρότητα της ψυχής μας και ο εξαγνισμός του σώματος μας. Η εγκράτεια είναι η αρχή της πνευματικής ζωής για να φθάσουμε στην πνευματική καθαρότητα

55. Να ποθούμε τη ζωή των αγίων κατά το μέτρο του δυνατού να μιμούμεθα τον τρόπο ασκήσεως των. Οι άγιοι είναι άνθρωποι δυνατής πίστεως και ζούσαν κατά το πνεύμα του Θεού. Ήταν πλήρως ενωμένοι με το Θεό και πλημμυρισμένοι από το Φως του Θεού. Ζούσαν όπως ο Ιησούς Χριστός στη γη. Ας τους αγαπήσουμε μιμούμενοι την αγία ζωή τους

56. Το να ζούμε χριστιανικά σημαίνει να επιδιώκουμε την καθαρότητα της καρδιάς μας και την αγνότητα της διαθέσεως. Να διώχνουμε κάθε πονηριά για να ζούμε ταπεινά και να αποκτήσουμε γνώση του Θεού

57. Η δύναμη της προσευχής είναι μεγάλη όταν πηγάζει από τα βάθη της καρδιάς μας και με θέρμη παρακαλούμε το Θεό 1) Να διώξουμε το θυμό και κάθε κακή επιθυμία μας 2) Να έχουμε ειρήνη ψυχής και γαλήνιο νου και 3) αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον μας. Να νοιώθουμε όταν προσευχόμαστε ότι δεν είμαστε στη γη αλλά στον ουρανό.

58. . Μάθε να προσεύχεσαι εσωτερικά με την καρδιά σου για να μπορείς να δαμάζεις τον θυμό σου, να νικάς την υπερηφάνεια, να αποφεύγεις κάθε ψέμα. Εκείνος που προσεύχεται καθαρά φέρνει χαρά και ειρήνη στο σπίτι του, ενώνει τους μαλωμένους, ενισχύει τους αδυνάτους και ενθαρρύνει τους αμφιβόλους.

59.Ο αγώνας σου είναι πάντοτε να είσαι ολιγαρκής σε όλα χωρίς να επιθυμεί πολλά που δεν διώχνουν απο την αρετή της απλότητας και της ταπεινώσεως.

60. Η προσευχή αν δεν γίνει το πρώτο στην ζωή σου θα παραπαίεις καθημερινά στα ίδια πάθη που σε εμποδίζουν να έχεις την ειρήνη του Θεού. Η προσευχή είναι όπλο δυνατό όταν ξέρεις να το χρησιμοποιείς αλλιώς νομίζεις ότι κρατάς ένα άσφαιρο όπλο. Η προσευχή αλλάζει τον τρόπο σκέψεως μας και μας κατευθύνει στην αληθινή ζωή του Θεού και ζούμε κατά το πνεύμα του Θεού.

50 συμβολες για την πνευματικη ζωή του πατρός Δαμιανοῦ

50 συμβολες για την πνευματικη ζωή του πατρός Δαμιανοῦ

1. Νά εχεις αγωνιστικότητα στήν πνευματική ζωή σου.

2. Νά συγκεντρώνεσαι στόν εσωτερικό κόσμο σου.

3. Ο στόχος σου ειναι η ενωση μέ τό Θεό.

4. Νά εισαι μακρόθυμος πάντοτε, σέ οτι κι αν σου συμβει στή ζωή σου

η στή ζωή των αλλων γιά νά μήν απωλεσθεις εσύ η οι αλλοι.

5. Οσο πιό αδύνατος νιώθεις, τόσο περισσότερο σέ βοηθει ο Θεός.

6. Νά μήν αφήνεσαι στά συναισθήματα σου (θυμός, οργή).Νά τά ελέγχεις.

7. Νά προσέχεις τήν υπερηφάνεια,διότι αυτή διώχνει τό Θεό από τόν ανθρωπο.

8. Νά βρίσκεις χρόνο περισσότερο γιά νά προσεύχεσαι, διότι βοηθει στήν

πνευματική ζωή σου. Νά προσεύχεσαι εσωτερικά μετά δακρύων καί πόνου.

9. Νά ελαττώσεις τίς απαιτήσεις σου καί νά απλοποιήσεις τήν ζωή σου.

10. Νά εισαι πραος καί ταπεινός καί νά μήν κρίνεις κανένα.

11. Μάθε νά σιωπας καί εχεις πολλά νά ωφεληθεις. Νά αγαπας τή σιωπή.

12. Αν απογοητεύεσαι νά βοηθεις κάποιον καί θά αισθάνεσαι καλύτερα.

13. Νά εχεις υπομονή καί νά μήν αγχώνεσαι.

14. Νά αφιερώνεις μιά μέρα τήν εβδομάδα στό Θεό.

15. Τί στερήθηκες γιά τό Θεό σήμερα; Ποιά καλή πράξη εκανες σήμερα;

16. Ισχυροποιήσου εσωτερικά χωρίς νά κάμπτεσαι από τίς αδυναμίες σου.

17. Νά τηρεις πλήρη αταραξία μέσα σου καί νά εισαι ευγενικός μέ ολους.

18. Νά ξεκινας τήν ημέρα σου μέ αισιοδοξία, ξεχνωντας τήν προηγούμενη.

19. Νά σκέπτεσαι καί νά πράττεις οπως ενας αγιος

20. Λέγε τακτικά τήν προσευχή του Αγίου αρσενίου:¨Θεέ μου, μήν μέ

εγκαταλείπεις με , κανένα αγαθό δέν εκαμα ενώπιόν σου αλλά δός μου

γιά τήν ευσπλαγχνία Σου νά βάλω αρχή΄΄.

21.¨Σήμερα πρέπει νά κάνω κάτι περισσότερο καί καλλίτερο από εκεινο

πού εκανα χθές΄΄( Μέγας Παΐσιος).

22. .Παρακολούθησε τήν καρδιά σου σ΄ολη τήν ζωή σου καί προσπάθησε νά

διακρίνεις τί τήν εμποδίσεινά ενωθει μέ τόν Πανάγαθο Θεό.

23.Κάθε λεπτό νά εισαι οφθαλμός φωτεινός γιά νά αντιλαμβάνεσαι τούς

λογισμούς του πονηρου. ¨Πρό οφθαλμων εχων πάντοτε τόν Χριστόν΄΄.

24.Νά θέτεις τόν εαυτό σου κάτω απ΄ολα τά δημιουργήματά του Θεου.

25. Νά εισαι ανθρωπος μέ δυνατή θέληση καί απλή καρδιά.

26. Νά πολεμας τήν αμαρτία μόλις εμφανισθει.

Πρέπει νά συντριβει από τήν εμφάνισή της.

27. Νά κρατας τίς αρετές σου κρυφές γιά νά μήν χαθουν από τήν κενοδοξία

οι καρποί των αρετων σου.

28. Οσοι θέλουν νά αποκτήσουν αρετές δέν ολογοψυχουν στίς πτώσεις,

αλλά συνεχίζουν τόν αγώνα μέ ζηλο΄΄( Αββας αμμωνας)

29. Νά ασκεισαι καθημερινως στήν αγία Ταπείνωση καί Αγάπη.

30. Νά αγωνίζεσαι νά εισαι καθαρώτερος καί φωτεινότερος από τίς ακτινες

του ηλίου γιά νά μήν σέ εγκαταλείπει τό Αγιον Πνευμα.

31. Νά παρακολουθεις μετά προσοχης τίς επιθέσεις των λογισμων καί υπελόγισε

ποιος λογισμός επετέθη πρωτος καί ποιος δεύτερος, πόσο χρόνο παρετάθη

η προσβολή καί τέλος εάν η επίθεση υπηρξε ισχυρότερη από τήν προηγούμενη

ημέρα. Από τήν ερευνα αυτή βγάζεις το συμπεράσματα διά της βοηθείας

της Χαριτος του Θεου, τήν ιδική σου καρτερικότητα καί πρόοδον

καί τήν συντριβή του εχθρου.( Αμμα Θεοδώρα).

32. Νέκρωσε τόν κόσμο μέσα σου. Διωξε κάθε γήϊνη επιθυμία.

33. Η πιό σωστή τακτική αγωνος ειναι η αμεση επίκληση της βοηθείας

του Θεου, η προσευχή. Η προσευχή νά περνα μέσα από τήν καρδιά σου

καί νά ειναι η αναπνοή της ψυχης σου.Νά εχεις συνεχής προσευχή.

34.Σέ κά­θε πρά­ξη της ζωης σου νά ρωτας: Αυ­τό πού κά­νω μέ βο­η­θει πνευ­μα­τι­κά,

μέ βο­η­θει νά γί­νω κα­λύ­τε­ρος, πιό α­λη­θι­νόςεν Χριστω αν­θρω­πος;

35.Οποιος προσπαθει νά τηρει τό Λόγο του Θεου, εκεινος κατορθώνει μεγάλα

καί θαυμαστά εργα.Νά εχεις βαθειά πίστη, φλογερή πίστη.

36.Νά ευλαβε`ισαι περισσότερο των αιωνίων βασάνων γιά νά μήν αποξενωθεις

της ταπεινώσεως καί της γλυκύτητος του Κ. Ι. Χριστου.(Μέγας Παχώμιος).

37. Η κάθε στιγμή της ζωης σου, νά ειναι ευάρεστη καί αφιερωμένη στό Θεό.

38. Νίκησε μέ κάθε τρόπο τήν αμέλεια, η οποία ειναι η αιτία κάθε κακου.

39. Απόκτησε ελεος γιά ολους τούς ανθρώπους γιά νά εχεις παρρησία στό Θεό.

40. Σέ κάθε εργο σου νά προηγειται η σωφροσύνη του σώματος σου

καί η καθαρότητα της συνειδήσεώς σου.

41. Τρία προτερήματα νά εχεις:Καθαρότητα καρδίας- συμμετρία λόγου

- καί τό αδιάκριτο της υπακοης μέχρι θανάτου.

42. Νά καθαρίζεις τή συνείδηση σου μέ φόβο Θεου

καί αληθεία μέχρι καί του μικροτάτου διανοηματός σου.

43. Νά εχεις μνήμη Θείου Πάθους, μνήμη θανάτου, μνήμη Θεου

καί μνήμη προτέρας διαγωγης.

44. Μήν αποβλέπεις σέ αναπαύσεις ενω ευρίσκεσαι σωματικά σ΄ αυτόν τόν

κόσμο. Ουτε ποτέ νά εμπιστευθεις τόν εαυτό σου, οταν τόν βλέπεις νά

ησυχάζει από τόν πόλεμο των παθων.(Αββας αμμωνας)

45. Μήν εμπιστεύεσαι τούς λογισμούς σου, αλλά νά τούς εξετάζεις.

46. Νά ελεγχεις τίς σκέψεις σου οταν σιωπας καί οταν ομιλεις. Νά ελέγχεις

τόν υπνο σου καί νά εισαι εν γρηγόρσειοταν κοιμασαι.

47. Τά χαρίσματα πού εχεις ανήκουν στό Θεό. Τίποτα δέν εχεις δικό σου.

48. Δωσε αιμα. Παρε πνευμα. Νά εχεις ασκητικότητα καί θεοσεβη νου.

49. Νά φυλάττεις σ΄ολη τή ζωή σου τίς δέκα αρετές καί θά σωθεις:

¨ΥΠΟΜΟΝΗ-ΑΓΑΠΗ-ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ-ΠΡΑΟΤΗΤΑ-ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ-ΣΙΩΠΗ-

ΝΗΣΤΕΙΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΑΤΑΡΑΞΙΑ ΨΥΧΗΣ.

50. Λάθας Βιώσας=Νά κρύβεσαι από τούς ανθρώπους χωρίς νά γνωρίζει κανείς τίποτα γιά σένα.

¨ ΠΡΟΣΕΧΕ ΣΕΑΥΤΩ, ΙΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΩ ΘΕΩ΄΄